วันเสาร์ที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2555

พ่อแม่? อุปสรรคต่อการเรียน?

      โอ้ว ชื่อบทความนี้ช่างล่อเป้าจริงๆ พ่อแม่จะเป็นอุปสรรคต่อการเรียนได้อย่างไรกัน ไม่มีทางเป็นไปได้ พ่อแม่จะต้องเป็นใบเบิกทางให้เราสิ ใช่แล้ว พ่อแม่ไม่มีทางเป็นอุปสรรคต่อการเรียนแน่นอน แต่มันเหมือนกับว่าเป็นอุปสรรคจริงๆยังไงยังงั้น

      จะไม่ให้ถูกมองอย่างงั้นได้อย่างไรกันล่ะ ทั้งการที่พวกเขามาคิดแทนเรา บอกเราว่าต้องทำอะไรบ้าง เลือกคณะให้ว่าเราจะต้องเรียนต่ออันนี้นะ เลือกคอร์สเรียนให้ว่าเราต้องเรียนอะไรบ้าง หรือง่ายๆก็คือการบังคับสารพัดรูปแบบ โอ้ว มันไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไรนักหรอก และมันก็ไม่ใช่เรื่องที่สมควรทำอะไรหรอกนะ แต่ถ้าเรามาลองคิดดูดีๆแล้ว การบังคับเหล่านี้ส่งผลอะไรหรือเปล่า? เช่น การที่ทำให้เราคิดไม่เป็น ตัดสินใจด้วยตัวเองไม่ได้ ต้องถามพ่อแม่ตลอด จนกระทั่งเป็นการทำร้ายจิตใจลูกหรือเปล่า อะไรประมาณนี้


      ทำไมพวกเขาถึงต้องบังคับเราล่ะ แน่นอนพวกเขาเหล่านั้นอยากให้เราได้ดิบได้ดี อยากให้เรามีความสุข หรืออยากให้เราสบาย แต่ลืมคิดอะไรไปหรือเปล่า เช่น ในยุคสมัยของเราการได้ดิบได้ดีมันต้องต่างกับยุคสมัยของพ่อแม่ การมีความสุขของแต่ละคนต่างกันแม้แต่คนเป็นพ่อแม่กับคนเป็นลูกก็ต่างกัน  พวกเขาลืมคิดไปหรือเปล่า ว่าเราก็มีความฝันที่ต้องการจะทำให้เป็นจริง ความสุขของเราเป็นอย่างไร คนที่รู้ดีที่สุดคือตัวเรา การตัดสินใจเลือกคณะที่ใฝ่ฝันมีผลต่อชีวิตทั้งชีวิตของเรา แล้วเราจะยอมให้คนอื่นตัดสินใจให้หรือ หากตัดสินใจผิด มันจะเป็นเรื่องที่แย่ที่สุดในสามโลกเลยก็ได้นะ

      หน้าที่ของพวกเราคืออะไรในตอนนี้ ก่อนที่เราจจะไล่ล่าฝัน หรือทำความต้องการอะไรก็ตามให้เป็นจริง สิ่งที่ต้องทำคือ "ทำให้พ่อแม่เข้าใจให้ได้" ก่อน ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เราต้องทำให้พ่อแม่เข้าใจเรา คุณจะยอมแพ้ ทำตามในสิ่งที่พวกเขาต้องการ(เหมือนจะเป็นเรื่องที่ถูกต้อง แต่มันไม่ใช่)และทิ้งความฝันของคุณหรือ? จะยอมหรือเปล่าล่ะ ถ้าไม่ยอมคุณก็ต้องทำให้พวกเขาเข้าใจ โอเค มันอาจจะมีการทะเลาะเบาะแว้งกัน อาจจะมีความรุนแรงบ้าง หรือพ่อแม่โหดเกินไป แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เราก็ต้องทำให้พวกเขาเข้าใจเรา วิธีไหน ก็ต้องค้ณหาเอาเอง พ่อแม่แต่ละคนไม่เหมือนกัน

      ใช่แล้ว พ่อแม่แต่ละคนไม่เหมือนกัน ผมจะยกตัวอย่าง ครอบครัวหนึ่งที่มีพ่อแม่เข้าใจลูก ซึ่งหาได้ค่อนข้างยากทีเดียว เป็นครอบครัวของเพื่อนผมเองแหละ เพื่อนผมคนนี้เขาอยากเรียนอะไรที่มันเกียวกับศิลปะการออกแบบกราฟฟิคอ่านะ ผมก็ไม่รู้หรอกว่ามันเป็นคณะอะไร ผมก็ถามเขาว่า "ทำไมถึงเลือกคณะนี้ มันดีเหรอ" เขาตอบ "มันก็ต้องดีสิ เราอยากเรียน เราชอบ" ผมถามต่อ "อ่าวแล้วพ่อแม่แกให้เรียนเหรอ" "ก็ต้องให้เรียนสิ" "แปลกนะ ปกติเจอแต่พ่อแม่บังคับเรียน หมอ ทันตะ เภสัชกันหมด" "พ่อแม่เราเข้าใจเราน่ะ พวกเขาบอกว่า "เรียนอะไรก็เรียนไปเถอะ ขอให้ถนัด ขอให้ชอบก็พอ ไม่ต้องเลือกเพราะมันมีงานทำหรือมีเงินเดือน มีชื่อเสียง" เราก็เลยเลือกเรียนเจ้านี่ เพราะเราชอบ" น่าประหลาดใจนะครับ(สำหรับผมน่ะนะ) เพราะผมไปถามใครต่อใครว่าเลือกคณะอะไรก็จะเจอแต่ หมอ เภสัช ทันตะ หรือครู อะไรเทือกนี้ เหตุผลของแต่ล่ะคนนไม่เหมือนกัน บางคนก็บอกว่า พ่อแม่ให้เรียนตรงเลยๆ  บางคนก็บอกว่า ก็มันมีงานทำ เงินเดือนเยอะ น้อยคนนักที่จะบอกว่า อยากเรียนหรือชอบจริงๆ


      สรุปแล้ว พ่อแม่ไม่ใช่อุปสรรคของความฝันของเราหรอก พวกเขาเหล่านั้นก็มีจุดประสงค์เดียวกับเรานั้นแหละนะ เพียงแต่วิธีการแตกต่างกัน และวิธีการนั้นอาจจะทำให้เราไม่ไปถึงจุดหมายนั่นเอง สิ่งที่เราต้องคือ ทำให้พวกเขาเข้าใจ แค่นั้น ซึ่งพ่อแม่ของพวกเราพร้อมที่จะเข้าใจพวกเราอยู่แล้ว แต่อาจจะยากหน่อย แต่อยากให้ลองเปิดใจคุยกับพวกเขาดูหน่อย ทะเลาะกันบ้างเรื่องปกติ หากพวกเขายังไม่เข้าใจ เราอาจจะไปหาข้อมูลต่างๆมาสนับสนุนเรา ประมาณว่า เราเรียนอันนี้ดีอย่างไร เราชอบเรียนนะ การเรียนในสิ่งที่ชอบได้ผลลัพท์ที่ดีกว่าสิ่งที่ไม่ชอบ อะไรประมาณนี้

      อยากให้ทุกคนทำความฝันให้ได้ อยากให้ทุกคนเดินตามฝันของตัวเอง อย่าให้พวกเขาเป็นอุปสรรค พวกเขาต่างหากจะเป็นแรงผลักดันให้เราก้าวไปสู่ฝัน


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น